tiu

Voir aussi : tíu

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Formé de ti- (préfixe corrélatif démonstratif) et de -u (suffixe corrélatif d’individualité).

Adjectif démonstratif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tiu
\ˈti.u\
tiuj
\ˈti.uj\
Accusatif tiun
\ˈti.un\
tiujn
\ˈti.ujn\

tiu \ˈti.u\ mot-racine UV

  1. Ce.
    • Mi ne konas tiun homon.
      Je ne connais pas cette personne.

Pronom démonstratif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tiu
\ˈti.u\
tiuj
\ˈti.uj\
Accusatif tiun
\ˈti.un\
tiujn
\ˈti.ujn\

tiu \ˈti.u\ mot-racine UV

  1. Celui, celui-là.
    • Kiu vivos, tiu vidos.
      Qui vivra, verra.

Expressions

Vocabulaire apparenté par le sens

Corrélatifs en espéranto ou tabelvortoj {cat}
intention question indéfini ce --- totalité négation
-o : chose kio(n) io(n) (ĉi) tio(n) ĉio(n) nenio(n)
-u : personne (si seul) kiu(j/n) iu(j/n) (ĉi) tiu(j/n) ĉiu(j/n) neniu(j/n)
-u : sélection (si + substantif)
-es : possession kies ies (ĉi) ties ĉies nenies
-a : qualité kia(j/n) ia(j/n) (ĉi) tia(j/n) ĉia(j/n) nenia(j/n)
-e : lieu kie(n) ie(n) (ĉi) tie(n) ĉie(n) nenie(n)
-el : manière kiel iel (ĉi) tiel ĉiel neniel
-al : cause kial ial (ĉi) tial ĉial nenial
-am : temps kiam iam (ĉi) tiam ĉiam neniam
-om : quantité kiom iom (ĉi) tiom ĉiom neniom
Rem: Le néologisme ali (autre) est très critiqué et non inclus dans ce tableau

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « tiu [ˈti.u] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « tiu »
  • Brésil : écouter « tiu »
  • France (Toulouse) : écouter « tiu »

Finnois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tiu tiut
Génitif tiun tiiden
tiitten
Partitif tiuta tiita
Accusatif tiu [1]
tiun [2]
tiut
Inessif tiussa tiissa
Illatif tiuhan tiihin
Élatif tiusta tiista
Adessif tiulla tiilla
Allatif tiulle tiille
Ablatif tiulta tiilta
Essif tiuna tiina
Translatif tiuksi tiiksi
(Excessif) (tiunta) (tiinta)
Abessif tiutta tiitta
Instructif - tiin
Comitatif - tiine [3]
Distributif - tiittain
Prolatif - tiitse

tiu \ˈtiu̯\

  1. Vingt, vingtaine. Au sens propre un ensemble de vingt œufs.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Anagrammes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.