fred

Voir aussi : Fred

Français

Étymologie

De l'anglais thread, par proximité phonétique entre « fr » \fʁ\ et « th » \θɹ\ (paronymie).

Nom commun

SingulierPluriel
fred freds
\Prononciation ?\

fred \fʁ\ masculin

  1. (Argot) (Internet) Fil de discussion
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Traductions

Breton

Forme de nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté pred predoù
Adoucissante bred bredoù
Spirante fred fredoù

fred \ˈf̬reːt\ masculin

  1. Forme mutée de pred par spirantisation (p > f).

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté pred
Adoucissante bred
Spirante fred

fred \ˈf̬reːt\

  1. Forme mutée de pred par spirantisation (p > s).

Catalan

Étymologie

Du latin frĭgdus, variante de frīgĭdus.

Adjectif

Nombre Singulier Pluriel
Masculin fred
\Prononciation ?\
freds
\Prononciation ?\
Féminin freda
\Prononciation ?\
fredes
\Prononciation ?\

fred

  1. Froid.

Nom commun

fred masculin

  1. Froid.
    • Tanca la porta que fa fred.
      Ferme la porte, il fait froid

Prononciation

Danois

Étymologie

Du vieux norrois friðr.

Nom commun

fred masculin

  1. Paix.

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Norvégien

Étymologie

Du vieux norrois friðr.

Nom commun

fred masculin

  1. Paix.

Occitan

Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier »).

Étymologie

Du latin frĭgdus, variante de frīgĭdus.

Nom commun

Singulier Pluriel
fred
[ˈfɾet]
freds
[ˈfɾets]

fred [ˈfɾet] (graphie normalisée) masculin

  1. Froid.
    • Mon Dieu, vos òfri mon mantèl
      N'ai pas res de pus bèl
      N'es pas de seda, de droguet
      ni de laneta ;
      mas tan plan vos tendrà caudet
      Contra lo fred
       (« Qual tusta aicí ? », Cançon vòla - Chants languedociens et gascons, décembre 1979, CRDP Toulouse)

Variantes orthographiques

Prononciation

Références

  • Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002 → consulter cet ouvrage
  • Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003
  • Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997 ISBN 2-85910-069-5
  • Andrieu Faure, Assai de diccionari francés-aupenc d’òc, 2009
  • Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010
  • Pèir Morà, Tot en gascon, Éditions des régionalismes, 2011
  • Nicolau Rei-Bèthvéder, Dictionnaire français-occitan (gascon toulousain) : Dictionnaire de la langue parlée en Nord Comminges, Fezensaguet, Lomagne, Muretain, savès & Pays toulousain ; Gers - Haute Garonne - Tarn-et-Garonne, Institut d’Estudis Occitans [Institut d’études occitanes], Toulouse, 2004 ISBN 2-85910-338-4 → consulter cet ouvrage

Suédois

Étymologie

Du vieux norrois friðr.

Nom commun

Commun Indéfini Defini
Singulier fred freden
Pluriel freder frederna

fred \Prononciation ?\ commun

  1. Paix.

Antonymes

Dérivés

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.