arbaro

Espéranto

Étymologie

Substantif composé de la racine arbo (« arbre »), du suffixe -ar- (« groupe ») et de la terminaison -o (« substantif ») .

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif arbaro
\ar.ˈba.ro\
arbaroj
\ar.ˈba.roj\
Accusatif arbaron
\ar.ˈba.ron\
arbarojn
\ar.ˈba.rojn\
arbaro

arbaro \ar.ˈba.ro\   Mot exemple fondamental de l’UV

  1. Forêt.
    • (Ekzercaro §21) La malfeliĉa infano forkuris kaj kaŝis sin en la plej proksima arbaro.
      La malheureuse enfant s’encourut et se cacha dans la plus proche forêt.
    • (Ekzercaro §23) …kaj la malfeliĉa knabino, multe kurinte kaj trovinte neniun, kiu volus ŝin akcepti, baldaŭ mortis en angulo de arbaro.
      et la malheureuse fille, ayant beaucoup couru et n’ayant trouvé personne qui voudrait l’accepter, mourut bientôt dans un coin d’une forêt.

Dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • arbaro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.