ουροποιητικός
Grec
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ουροποιητικός | ουροποιητική | ουροποιητικό | |||
| génitif | ουροποιητικού | ουροποιητικής | ουροποιητικού | |||
| accusatif | ουροποιητικό | ουροποιητική | ουροποιητικό | |||
| vocatif | ουροποιητικέ | ουροποιητική | ουροποιητικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ουροποιητικοί | ουροποιητικές | ουροποιητικά | |||
| génitif | ουροποιητικών | ουροποιητικών | ουροποιητικών | |||
| accusatif | ουροποιητικούς | ουροποιητικές | ουροποιητικά | |||
| vocatif | ουροποιητικοί | ουροποιητικές | ουροποιητικά | |||
ουροποιητικός (uropiitikós) \u.ɾɔ.pi.i.ti.ˈkɔs\
- Urinaire.
- ουροποιητικό σύστημα
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.