zezen

Basque

Étymologie

Du proto-basque *zezen, issu du pré-proto-basque *ze-zen.

Nom commun

zezen \z̻e̻.zen\

  1. (Zoologie) Taureau.

Dérivés

  • zezenalde
  • zezendegi
  • zezendu
  • zezenkari
  • zezenketa
  • zezen-plaza
  • zezen suzko
  • zezenki
  • zezenzale

Déclinaison

Déclinaison zezen
IndéfiniSingulierPluriel
Absolutif zezen zezena zezenak
Ergatif zezenek zezenak zezenek
Datif zezeni zezenari zezenei
Génitif zezenen zezenaren zezenen
Comitatif zezenekin zezenarekin zezenekin
Bénéfactif zezenentzat zezenarentzat zezenentzat
Instrumental zezenez zezenaz zezenez
Inessif zezenengan zezenarengan zezenengan
Allatif zezenengana zezenarengana zezenengana
Terminatif zezenenganaino zezenarenganaino zezenenganaino
Directif zezenenganantz zezenarenganantz zezenenganantz
Destinatif zezenenganako zezenarenganako zezenenganako
Ablatif zezenengandik zezenarengandik zezenengandik
Partitif zezenik - -
Prolatif zezentzat - -

Prononciation

  • Espagne (Saint-Sébastien) : écouter « zezen »

Voir aussi

  • zezen sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque) 
  • taureau sur l’encyclopédie Wikipédia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.