fiat

Voir aussi : Fiat

Français

Étymologie

Du latin fiat  qu’il soit fait »), du verbe fio (forme passive de facio, « faire »).

Nom commun

SingulierPluriel
fiat fiats
\Prononciation ?\

fiat \Prononciation ?\ masculin

  1. (Théologie) Acceptation volontaire par l’être humain de la volonté de Dieu.
    Le fiat de Marie lors du mystère de l’incarnation.

Prononciation

Anagrammes

Anglais

Étymologie

Du latin fiat  qu’il soit fait »), du verbe fio (forme passive de facio, « faire »).

Nom commun

SingulierPluriel
fiat
\ˈfaɪæt\
ou \ˈfiæt\
fiats
\ˈfaɪæts\
ou \ˈfiæts\

fiat \ˈfaɪæt\ ou \ˈfi.æt\

  1. Ordre, décret.
  2. Autorisation.
  3. (Loi anglaise) Mandat d’un juge.
  4. (Loi anglaise) Autorité dans certaines procédures donnée par la signature du Lord Chancellor.

Voir aussi

  • fiat sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 

Néerlandais

Étymologie

Vient du latin 'fiat' signifiant 'soit'

Nom commun

fiat

  1. Agrément, approbation.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 91,8 % des Flamands,
  • 95,0 % des Néerlandais.


Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.