annosus

Latin

Étymologie

De annus (« an ») avec le suffixe -osus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif annosus annosă annosum annosī annosae annosă
Vocatif annose annosă annosum annosī annosae annosă
Accusatif annosum annosăm annosum annosōs annosās annosă
Génitif annosī annosae annosī annosōrŭm annosārŭm annosōrŭm
Datif annosō annosae annosō annosīs annosīs annosīs
Ablatif annosō annosā annosō annosīs annosīs annosīs

annosus \Prononciation ?\

  1. Vieux, chargé d'ans.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.