alie

Voir aussi : alìe, aliɛ, Alie, aliè

Ancien français

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

alie \Prononciation ?\ féminin

  1. Alise (fruit de l’alisier).
    • Par sanblant vaillant une alie  (L’âtre périlleux, anonyme, manuscrit 2168 français de la BnF)

Dérivés

  • valoir une alie, être de petite valeur

Références

Breton

Forme de verbe

alie \aˈliːe\

  1. Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe aliañ/aliiñ.
    • Hema he alie atao da c’hedal gant fizianz ha da zenti oc’h mouez an Env kerkent ha ma vije dishual a-walc’h evit en ober.  (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 31.)
      Celui-ci lui conseillait toujours d’attendre avec confiance et d’obéir à la voix des Cieux dès qu’elle serait assez libre pour le faire.

Composés

  • dialie
  • dizalie

Espéranto

Étymologie

De alia (« autre ») et -e (terminaison des adverbes).

Adverbe

alie \a.ˈli.e\

  1. Autrement.

Prononciation

  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « alie »
  • France (Toulouse) : écouter « alie »

Gallo

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

SingulierPluriel
alie alies
\Prononciation ?\

alie \Prononciation ?\ féminin (graphie ABCD)

  1. Alise.
  2. (Ouest de la Haute-Bretagne) Lie.

Forme d’adjectif

Singulier Pluriel
Masculin ali
\Prononciation ?\

alis
\Prononciation ?\
Féminin alie
\Prononciation ?\
alies
\Prononciation ?\

alie \Prononciation ?\ féminin (graphie ABCD)

  1. Féminin singulier de ali.

Références

  • Régis Auffray, Le petit Matao, Rue des Scribes, 2007 ISBN 978-2-906064-64-5, p. 80
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.