Thomas

Voir aussi : thomas

Français

Étymologie

Du latin Thomas, du grec ancien Θωμᾶς, Thômâs, de l’araméen, de l’hébreu signifiant « jumeau »[1].

Prénom

Invariable
Thomas
\tɔ.mɑ\

Thomas \tɔ.mɑ\ masculin

  1. Prénom masculin.
    • Une prise de becs dénoterait entre Thomas et elle une intimité qu’elle ne tient pas à faire réexister face à cet homme.  (Madeleine Chapsal, La mieux aimée, Fayard, 1998, p.31)

Dérivés

Saint Thomas l’Apôtre :

Saint Thomas d’Aquin :

Traductions

Homophones

Prononciation

Voir aussi

  • Thomas sur l’encyclopédie Wikipédia

Références

Anglais

Étymologie

(Date à préciser) Du latin Thomas.

Prénom

Thomas \Prononciation ?\

  1. Thomas.

Diminutifs

Prononciation

Islandais

Étymologie

(Date à préciser) Du latin Thomas.

Prénom

Thomas \Prononciation ?\ masculin

  1. Thomas.

Latin

Étymologie

(Date à préciser) Du grec ancien Θωμᾶς, Thômás.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Thomas
Vocatif Thomē
Accusatif Thomēn
Génitif Thomae
Datif Thomae
Ablatif Thomē

Thomas \Prononciation ?\ masculin

  1. Thomas, apôtre accompagnant Jésus-Christ.
    • Et cum introissent in cenaculum ascenderunt ubi manebant Petrus et Iohannes Iacobus et Andreas Philippus et Thomas Bartholomeus et Mattheus Iacobus Alphei et Simon Zelotes et Iudas Iacobi.  (Actus Apostolorum, 1:13)
      Quand ils furent arrivés, ils montèrent dans la chambre haute où ils se tenaient d’ordinaire ; c’étaient Pierre, Jean, Jacques, André, Philippe, Thomas, Barthélemy, Matthieu, Jacques, fils d’Alphée, Simon le Zélote, et Jude, fils de Jacques.

Voir aussi

  • Thomas sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.