ĉirkaŭparoli

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine paroli (« parler »), de l’affixe ĉirkaŭ (« autour, aux alentours ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif ĉirkaŭparolisĉirkaŭparolasĉirkaŭparolos
Participe actif ĉirkaŭparolinta(j,n) ĉirkaŭparolanta(j,n) ĉirkaŭparolonta(j,n)
Adverbe ĉirkaŭparolinte ĉirkaŭparolante ĉirkaŭparolonte
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent ĉirkaŭparolusĉirkaŭparolu ĉirkaŭparoli
voir le modèle “eo-conj-intrans”

ĉirkaŭparoli \t͡ʃiɾ.kaw.pa.ˈɾo.li\ intransitif    mot-dérivé UV

  1. Faire des circonlocutions, tourner autour du pot.

Variantes orthographiques

Apparentés étymologiques

Académiques:

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.