pulcher

Latin

Étymologie

Pulcher est formé à l’aide du même suffixe que ludi-cer. La graphie pul-cher, quoique assez ancienne, est donc la moins bonne. Il vient probablement, selon Festus Grammaticus, du verbe pol-ire (« polir », « limer », « châtié », « orner »). Comparez avec le français poli  [1].

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif pulcher pulchra pulchrum pulchri pulchrae pulchra
Vocatif pulcher pulchra pulchrum pulchri pulchrae pulchra
Accusatif pulchrum pulchram pulchrum pulchros pulchras pulchra
Génitif pulchri pulchrae pulchri pulchrorum pulchrarum pulchrorum
Datif pulchro pulchrae pulchro pulchris pulchris pulchris
Ablatif pulchro pulchra pulchro pulchris pulchris pulchris

pulcher \ˈpul.kʰeɾ\ (comparatif : pulchrior ; superlatif : pulcherrimus)

  1. Beau, joli, gracieux.
    • virgo pulchra!  (Térence, Le Phormion, acte I, scène 2)
      quelle belle fille !
  2. (Figuré) Beau, glorieux, noble.

Variantes

Synonymes

Dérivés

  • pulchellus ou pulcellus
  • pulchralia
  • pulchre — bien
  • pulchresco — embellir
  • pulchritudo, pulchritas — beauté

Dérivés dans d’autres langues

Références

  1. Aebischer, Paul, "Pourquoi pucelle ne viendrait-il pas de pulcella,dérivé de pulcra?" https://www.e-periodica.ch/cntmng?pid=rlr-001:1965:29::483
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.