laŭvola

Adjectif composé de la racine voli (« vouloir »), de l’affixe laŭ (« selon ») et de la terminaison -a (« adjectif ») .

laŭvola \law.ˈvɔ.la\    mot-dérivé UV

1. Qui n’obéit qu’au libre choix de la volonté : au choix, libre, arbitraire.
   • laŭvola anstataŭaĵo de ludkarto : substitut d’une carte dont la valeur est librement choisie
   • laŭvola abortigo : avortement libéralisé
2. Optionnel, au choix, facultatif.
   • laŭvola provo : épreuve facultative.
   • Multaj el vi portas en sia koro la samajn idealojn, kiel mi, kvankam ne ĉiuj en tute egala formo ; sed la mondo devas scii, ke tiu spirita parenceco inter mi kaj vi estas laŭvola, ke la esperantismo kaj la esperantistoj ne povas esti respondaj pri miaj personaj ideoj kaj aspiroj, kiuj por neniu el vi estas devigaj. : Nombreux parmi vous portent en leur cœur les mêmes idéaux que moi, même si ce n’est pas de manière identique en chacun ; mais le monde doit savoir que cette parenté spirituelle entre vous et moi est facultative, que l'espérantisme et les espérantistes ne peuvent être responsables de mes idées et aspirations personnelles, qui n'obligent aucun de vous. (Ludwik Lejzer Zamenhof, Discours devant le 8^e Congrès d'espéranto)
3. (Mathématiques) quelconque.
   • laŭvola ne nula nombro : nombre non nul quelconque

• si pas de ŭ possible par le clavier : lauxvola

• laŭvole