honor

Ancien occitan

Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en ancien occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier »).

Étymologie

Du latin honor.

Nom commun

honor masculin

  1. Honneur, avantage.
  2. Dignité, bénéfice, droits honorifiques, fonds, terre, domaine, patrimoine.

Variantes

Références

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844

Anglais

Étymologie

Du latin honor.

Nom commun

SingulierPluriel
honor
\ˈɑnɚ\
honors
\ˈɑnɚz\

honor (h muet)\ˈɑ.nɚ\

  1. (États-Unis) Honneur.

Variantes orthographiques

Dérivés

Verbe

Temps Forme
Infinitif to honor
\ˈɑ.nɚ\
Présent simple,
3e pers. sing.
honors
\ˈɑ.nɚz\
Prétérit honored
\ˈɑ.nɚd\
Participe passé honored
\ˈɑ.nɚd\
Participe présent honoring
\ˈɑ.nɚ.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

honor (h muet)\ˈɑ.nɚ\

  1. (États-Unis) Honorer.

Variantes orthographiques

Prononciation

Catalan

Étymologie

Du latin honor.

Nom commun

Singulier Pluriel
honor
\Prononciation ?\
honors
\Prononciation ?\

honor masculin et féminin identiques

  1. Honneur.

Espagnol

Étymologie

Du latin honor.

Nom commun

Singulier Pluriel
honor
\o'noɾ\
honores
\o'noɾ.es\

honor masculin

  1. Honneur.

Latin

Étymologie

De honos par rhotacisme. Pour des explications détaillées sur le rhotacisme en latin, voyez « r » en latin.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif honor honorēs
Vocatif honor honorēs
Accusatif honorem honorēs
Génitif honoris honorum
Datif honorī honoribus
Ablatif honorĕ honoribus

honor \Prononciation ?\ masculin

  1. Honneur.
    • atrocius in urbe saevitum: nobilitas, opes, omissi gestique honores pro crimine et ob virtutes certissimum exitium. nec minus praemia delatorum invisa quam scelera, cum alii sacerdotia et consulatus ut spolia adepti, procurationes alii et interiorem potentiam, agerent verterent cuncta odio et terrore. corrupti in dominos servi, in patronos liberti; et quibus deerat inimicus per amicos oppressi. Tacite, H. I. 2
      [je relate] …des cruautés plus atroces dans Rome : noblesse, opulence, honneurs refusés ou reçus, comptés pour autant de crimes, et la vertu devenue le plus irrémissible de tous ; les délateurs, dont le salaire ne révoltait pas moins que les forfaits, se partageant comme un butin sacerdoces et consulats, régissant les provinces, régnant au palais, menant tout au gré de leur caprice ; la haine ou la terreur armant les esclaves contre leurs maîtres, les affranchis contre leurs patrons ; enfin ceux à qui manquait un ennemi, accablés par leurs amis.

Dérivés

  • hŏnōrābĭlis, honorable, qui fait honneur
  • hŏnōrārĭum, rétribution d'une charge, honoraires
  • hŏnōrārĭus, honorifique, honoraire, gratuit
  • hŏnōrātē, avec égards, avec distinction
  • hŏnōrātus, estimé, honoré, considéré
  • hŏnōrĭfĭcē, avec honneur, avec distinction
  • hŏnōrĭfĭco, honorer
  • hŏnōrĭfĭcus, hŏnōrĭgĕr, honorifique, glorieux
  • hŏnōrĭpeta, celui qui court après les honneurs
  • hŏnōro, honorer
  • hŏnōrus, honorable, digne d'honneur

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Références

Papiamento

Étymologie

Du latin honor.

Nom commun

honor

  1. Honneur.

Polonais

Étymologie

Du latin honor.

Nom commun

honor (genre à préciser : {{m}}, {{f}}, {{mf}}, {{n}} ?)

  1. Honneur.

Synonymes

Suédois

Forme de nom commun

Commun Indéfini Defini
Singulier hona honan
Pluriel honor honorna

honor \Prononciation ?\

  1. Pluriel indéfini de hona.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.