eraro

Substantif composé de la racine erari (« faire erreur, se tromper ») et de la terminaison -o (« substantif ») .

eraro \e.ˈɾa.ɾo\ (composition de racines de l’Antaŭparolo)

1. Erreur, faute.
   • (Antaŭparolo) … tute nekorektite tiujn samajn erarojn, kiuj sin trovis en la unua eldono de la « Universala Vortaro ».

     … de manière totalement incorrigée, ces mêmes erreurs, qui se trouvaient dans la première édition de la « Universala Vortaro ».

   • (Antaŭparolo) La fundamento devas resti severe netuŝebla eĉ kune kun siaj eraroj.

     '

   • (Antaŭparolo) … mi respondos trankvile: jes, ĝi estas eraro, sed ĝi devas resti netuŝebla, …

     '

   • (Ekzercaro §24) Mi ne farus la eraron, se li antaŭe dirus al mi la veron (aŭ se li estus dirinta al mi la veron).

     '

Académiques:

• erari (mot-racine UV ) ^{PIVE, RV} : faire erreur, se tromper
• erara (composition de racines de l’Antaŭparolo) ^{PIVE, RV} : erroné, incorrect, fautif, faux
• erare (composition de racines de l’Antaŭparolo) ^{PIVE, RV} : erronément, incorrectement, fautivement
• erareco (composition de racines de l’Antaŭparolo) ^PIVE : caractère erroné
• preseraro (composition de racines de l’Antaŭparolo) ^PIVE : erreur d’impression
• pour les autres apparentés, voir la fiche de erari

• Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « eraro »
• (Région à préciser) : écouter « eraro [Prononciation ?] »

Vocabulaire:

• eraro sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• eraro sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Composition "erar-o" présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo,  R1 de l’Akademio de Esperanto).