disgrajniĝi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine grajno (« grain, graine, pépin »), du préfixe dis- (« dispersion »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif disgrajniĝisdisgrajniĝasdisgrajniĝos
Participe actif disgrajniĝinta(j,n) disgrajniĝanta(j,n) disgrajniĝonta(j,n)
Adverbe disgrajniĝinte disgrajniĝante disgrajniĝonte
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent disgrajniĝusdisgrajniĝu disgrajniĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

disgrajniĝi \dis.ɡraj.ˈni.dʒi\ transitif    mot-dérivé UV

  1. Perdre ses grains, s’égrainer.

Variantes orthographiques

Apparentés étymologiques

Prononciation

Voir aussi

  • grajno sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.