Salomon

Voir aussi : Salómon, salomon

Français

Étymologie

Du latin Salomon. (1121-34) Salemun (Bestiaire).

Nom propre

Salomon \sa.lo.mɔ̃\

  1. (Religion) Roi juif de la Bible, bâtisseur du temple éponyme à Jérusalem (vers 900 av. J.-C.).
  2. (Au pluriel) Les îles Salomon.

Dérivés

Traductions

Voir aussi

  • Salomon sur l’encyclopédie Wikipédia

Latin

Étymologie

(Date à préciser) Par l’intermédiaire du grec ancien Σαλωμών, Salômôn, de l’hébreu ancien שְׁלֹמֹה.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Salomon
Vocatif Salomon
Accusatif Salomonem
Génitif Salomonis
Datif Salomonī
Ablatif Salomonĕ

Salomon \Prononciation ?\ masculin

  1. (Religion) Salomon, fils de David.
    • Confortatus est ergo Salomon filius David in regno suo et Dominus erat cum eo et magnificavit eum in excelsum.  (Vulgata, Paralipomenon II, 1:1)
      Salomon, fils de David, s’affermit dans son règne ; l’Éternel, son Dieu, fut avec lui, et l’éleva à un haut degré.

Variantes

Dérivés

  • Salomoniacus, Salomonius, de Salomon

Voir aussi

  • Salomon sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.