ἀγράμματος

Grec ancien

Étymologie
Composé de ἀ-, a- (« in- ») et de γράμμα, γράμματος, grámma, grámmatos (« lettre, instruction »).

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἀγράμματος ἀγράμματος ἀγράμματον
vocatif ἀγράμματε ἀγράμματε ἀγράμματον
accusatif ἀγράμματον ἀγράμματον ἀγράμματον
génitif ἀγραμμάτου ἀγραμμάτου ἀγραμμάτου
datif ἀγραμμάτῳ ἀγραμμάτῳ ἀγραμμάτῳ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἀγραμμάτω ἀγραμμάτω ἀγραμμάτω
vocatif ἀγραμμάτω ἀγραμμάτω ἀγραμμάτω
accusatif ἀγραμμάτω ἀγραμμάτω ἀγραμμάτω
génitif ἀγραμμάτοιν ἀγραμμάτοιν ἀγραμμάτοιν
datif ἀγραμμάτοιν ἀγραμμάτοιν ἀγραμμάτοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἀγράμματοι ἀγράμματοι ἀγράμματα
vocatif ἀγράμματοι ἀγράμματοι ἀγράμματα
accusatif ἀγραμμάτους ἀγραμμάτους ἀγράμματα
génitif ἀγραμμάτων ἀγραμμάτων ἀγραμμάτων
datif ἀγραμμάτοις ἀγραμμάτοις ἀγραμμάτοις

ἀγράμματος, agrámmatos

  1. Illettré.

Dérivés dans d’autres langues

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.