σπάνιος

Grec

Du grec ancien σπάνιος, spánios.

σπάνιος, spánios \ˈspa.ni.ɔs\

Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (σπάνιος)

Mot dérivé de σπάνις, spánis (« rareté ») avec le suffixe -ιος, -ios.

Cas	Singulier			Pluriel			Duel
Cas	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre
Nominatif	σπάνιος	σπάνια	σπάνιον	σπάνιοι	σπάνιαι	σπάνια	σπάνιω	σπάνια	σπάνιω
Vocatif	σπάνιε	σπάνια	σπάνιον	σπάνιοι	σπάνιαι	σπάνια	σπάνιω	σπάνιω	σπάνιω
Accusatif	σπάνιον	σπάνιαν	σπάνιον	σπάνιους	σπάνιας	σπάνια	σπάνιω	σπάνια	σπάνιω
Génitif	σπάνιου	σπάνιας	σπάνιου	σπάνιων	σπάνιων	σπάνιων	σπάνιοιν	σπάνιαιν	σπάνιοιν
Datif	σπάνιῳ	σπάνιᾳ	σπάνιῳ	σπάνιοις	σπάνιαις	σπάνιοις	σπάνιοιν	σπάνιαιν	σπάνιοιν

σπάνιος, spánios \Prononciation ?\

Rare.
- ὕδατι σπανίῳ χρώμενοι — (Thucidide)
  les réserves d'eau étaient insuffisantes.

« σπάνιος », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.