παράξενος

Grec

Étymologie
Du grec ancien παράξενος, paráxenos.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif παράξενος παράξενη παράξενο
génitif παράξενου παράξενης παράξενου
accusatif παράξενο παράξενη παράξενο
vocatif παράξενε παράξενη παράξενο
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif παράξενοι παράξενες παράξενα
génitif παράξενων παράξενων παράξενων
accusatif παράξενους παράξενες παράξενα
vocatif παράξενοι παράξενες παράξενα

παράξενος, paráxenos \pa.ˈɾa.ksɛ.nɔs\

  1. Étrange.
    • Παράξενο!
    C’est étrange !
  2. Farfelu.
    • Διηγείται παράξενα πράγματα.
    Il raconte des choses farfelues.

Grec ancien

Étymologie
Mot composé de παρά, pará et de ξένος, xénos.

Adjectif

παράξενος, paráxenos \Prononciation ?\

  1. Étrange, contrefait.

    Dérivés dans d’autres langues

    Références
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.