ιερός
: ἱερός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἱερός, hierós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ιερός | ιερή | ιερό | |||
| génitif | ιερού | ιερής | ιερού | |||
| accusatif | ιερό | ιερή | ιερό | |||
| vocatif | ιερέ | ιερή | ιερό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ιεροί | ιερές | ιερά | |||
| génitif | ιερών | ιερών | ιερών | |||
| accusatif | ιερούς | ιερές | ιερά | |||
| vocatif | ιεροί | ιερές | ιερά | |||
ιερός (ierós) \i.ɛ.ˈɾɔs\
Expressions
- δεν έχει ιερά και όσια
- δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.