ζηλιάρης
Grec
Étymologie
- De ζήλια (« jalousie ») et -άρης.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ζηλιάρης | ζηλιάρα | ζηλιάρικο | |||
| génitif | ζηλιάρη | ζηλιάρας | ζηλιάρικου | |||
| accusatif | ζηλιάρη | ζηλιάρα | ζηλιάρικο | |||
| vocatif | ζηλιάρη | ζηλιάρα | ζηλιάρικο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ζηλιάρες | ζηλιάρες | ζηλιάρικα | |||
| génitif | ζηλιάρηδων | — | — | ζηλιάρικων | ||
| accusatif | ζηλιάρηδες | ζηλιάρες | ζηλιάρικα | |||
| vocatif | ζηλιάρηδες | ζηλιάρες | ζηλιάρικα | |||
ζηλιάρης, ziliáris \zi.ˈʎa.ɾis\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.