εξωπραγματικός
Grec
Étymologie
- → voir εξω- et πραγματικός
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | εξωπραγματικός | εξωπραγματική | εξωπραγματικό | |||
| génitif | εξωπραγματικού | εξωπραγματικής | εξωπραγματικού | |||
| accusatif | εξωπραγματικό | εξωπραγματική | εξωπραγματικό | |||
| vocatif | εξωπραγματικέ | εξωπραγματική | εξωπραγματικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | εξωπραγματικοί | εξωπραγματικές | εξωπραγματικά | |||
| génitif | εξωπραγματικών | εξωπραγματικών | εξωπραγματικών | |||
| accusatif | εξωπραγματικούς | εξωπραγματικές | εξωπραγματικά | |||
| vocatif | εξωπραγματικοί | εξωπραγματικές | εξωπραγματικά | |||
εξωπραγματικός (exopragmatikós) \ɛ.ksɔ.pɾa.ɣma.ti.ˈkɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.