ειρηνικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien εἰρηνικός, eirênikos, voir ειρήνη.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ειρηνικός | ειρηνική | ειρηνικό | |||
| génitif | ειρηνικού | ειρηνικής | ειρηνικού | |||
| accusatif | ειρηνικό | ειρηνική | ειρηνικό | |||
| vocatif | ειρηνικέ | ειρηνική | ειρηνικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ειρηνικοί | ειρηνικές | ειρηνικά | |||
| génitif | ειρηνικών | ειρηνικών | ειρηνικών | |||
| accusatif | ειρηνικούς | ειρηνικές | ειρηνικά | |||
| vocatif | ειρηνικοί | ειρηνικές | ειρηνικά | |||
ειρηνικός (irinikós) \i.ɾi.ni.ˈkɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.