ειλικρινής
Grec
Étymologie
- Du grec ancien εἰλικρινής, eilikrinếs.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ειλικρινής | ειλικρινής | ειλικρινές | |||
| génitif | ειλικρινούς | ειλικρινούς | ειλικρινούς | |||
| accusatif | ειλικρινή | ειλικρινή | ειλικρινές | |||
| vocatif | ειλικρινή | ειλικρινής | ειλικρινές | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ειλικρινείς | ειλικρινείς | ειλικρινή | |||
| génitif | ειλικρινών | ειλικρινών | ειλικρινών | |||
| accusatif | ειλικρινείς | ειλικρινείς | ειλικρινή | |||
| vocatif | ειλικρινείς | ειλικρινείς | ειλικρινή | |||
ειλικρινής (ilikrinís) \i.li.kɾi.ˈnis\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.