βυζαντινός
Grec
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βυζαντινός | βυζαντινή | βυζαντινό | |||
| génitif | βυζαντινού | βυζαντινής | βυζαντινού | |||
| accusatif | βυζαντινό | βυζαντινή | βυζαντινό | |||
| vocatif | βυζαντινέ | βυζαντινή | βυζαντινό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βυζαντινοί | βυζαντινές | βυζαντινά | |||
| génitif | βυζαντινών | βυζαντινών | βυζαντινών | |||
| accusatif | βυζαντινούς | βυζαντινές | βυζαντινά | |||
| vocatif | βυζαντινοί | βυζαντινές | βυζαντινά | |||
βυζαντινός (vizandinós) \vi.zan.di.ˈnɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.