βλαβερός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien βλαβερός, blaberós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βλαβερός | βλαβερή | βλαβερό | |||
| génitif | βλαβερού | βλαβερής | βλαβερού | |||
| accusatif | βλαβερό | βλαβερή | βλαβερό | |||
| vocatif | βλαβερέ | βλαβερή | βλαβερό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βλαβεροί | βλαβερές | βλαβερά | |||
| génitif | βλαβερών | βλαβερών | βλαβερών | |||
| accusatif | βλαβερούς | βλαβερές | βλαβερά | |||
| vocatif | βλαβεροί | βλαβερές | βλαβερά | |||
βλαβερός (vlaverós) \vla.vɛ.ˈɾɔs\
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | βλαβερός | βλαβερά | βλαβερόν | βλαβεροί | βλαβεραί | βλαβερά | βλαβερώ | βλαβερά | βλαβερώ |
| Vocatif | βλαβερέ | βλαβερά | βλαβερόν | βλαβεροί | βλαβεραί | βλαβερά | βλαβερώ | βλαβερώ | βλαβερώ |
| Accusatif | βλαβερόν | βλαβεράν | βλαβερόν | βλαβερούς | βλαβεράς | βλαβερά | βλαβερώ | βλαβερά | βλαβερώ |
| Génitif | βλαβεροῦ | βλαβερᾶς | βλαβεροῦ | βλαβερῶν | βλαβερῶν | βλαβερῶν | βλαβεροῖν | βλαβεραῖν | βλαβεροῖν |
| Datif | βλαβερῷ | βλαβερᾷ | βλαβερῷ | βλαβεροῖς | βλαβεραῖς | βλαβεροῖς | βλαβεροῖν | βλαβεραῖν | βλαβεροῖν |
βλαβερός, blaberós \Prononciation ?\ masculin
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.