ĉirkaŭflui

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine flui (« couler, s’écouler »), de l’affixe ĉirkaŭ (« autour, aux alentours ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif ĉirkaŭfluisĉirkaŭfluasĉirkaŭfluos
Participe actif ĉirkaŭfluinta(j,n) ĉirkaŭfluanta(j,n) ĉirkaŭfluonta(j,n)
Participe passif ĉirkaŭfluita(j,n) ĉirkaŭfluata(j,n) ĉirkaŭfluota(j,n)
Adverbe actif ĉirkaŭfluinte ĉirkaŭfluante ĉirkaŭfluonte
Adverbe passif ĉirkaŭfluite ĉirkaŭfluate ĉirkaŭfluote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent ĉirkaŭfluusĉirkaŭfluu ĉirkaŭflui
voir le modèle “eo-conj”

ĉirkaŭflui \tʃir.kaw.ˈflu.i\ transitif    mot-dérivé UV

  1. Couler autour, entourer.

Variantes orthographiques

Apparentés étymologiques

Académiques:

Verbes:

Prononciation

Voir aussi

  • fluo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.