teken

Afrikaans

Étymologie

Du néerlandais teken  signe »)

Nom commun

teken

  1. Signe, témoignage.
  2. Signal.

Verbe

teken

  1. Signer.

Prononciation

  • Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « teken »

Indonésien

Étymologie

Du néerlandais teken  signe »)

Nom commun

teken

  1. Signature, nom d’une personne écrit de sa main.

Synonymes

Verbe

teken

  1. (Informel) Signer.
  2. (Informel) Émarger.

Synonymes

signer :

Dérivés

Néerlandais

Étymologie

Du proto-germanique *taiknam (vieil-anglais tācen), issu de l'indo-européen *deik-, « montrer », racine qui a donné δεῖξις en grec ancien, et digitus en latin. A rapprocher de l'anglais token et de l'allemand Zeichen, ainsi que du suédois tecken.

Nom commun

teken \Prononciation ?\ neutre

Nombre Singulier Pluriel
Nom teken tekens
tekenen
Diminutif tekentje tekentjes
  1. Signe.
    • het verdwijnen en het plotselinge weer verschijnen van de knoop was voor iedereen overgekomen als een teken van de overledene
      la disparition et la réapparition subite du bouton avaient été perçues par chacun comme un signe donné par la défunte

Synonymes

Forme de nom commun

teken

  1. pluriel de teek.


Forme de verbe

teken

  1. Première personne singulier du verbe tekenen.

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « teken [Prononciation ?] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « teken »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.