puls

Voir aussi : Puls

Latin

Étymologie

De l’indo-européen commun *pel- [1] (« poudre, bouillie ») → voir pulvis, πόλτος, póltos.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif puls pultēs
Vocatif puls pultēs
Accusatif pultem pultēs
Génitif pultis pultum
Datif pultī pultibus
Ablatif pultĕ pultibus

puls \Prononciation ?\ féminin

  1. (Cuisine) Purée, polenta, pâtée, bouillie.
    • videtur tam puls ignota, Graeciae fuisse quam Italiae polenta, Pline. 18, 8, 19, § 83

Dérivés

  • pultarius
  • pultatio
  • pulticula
  • pultifagus
  • pultificus
  • Pultiphagonides
  • pultiphagus

Anagrammes


Références

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

puls \Prononciation ?\ masculin

  1. Impulsion.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 77,5 % des Flamands,
  • 91,0 % des Néerlandais.

Prononciation

Anagrammes

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Norvégien (bokmål)

Étymologie

Du latin pulsus.

Nom commun

Masculin Indéfini Défini
Singulier puls pulsen
Pluriel pulser pulsene

puls \Prononciation ?\ masculin

  1. Pouls.

Norvégien (nynorsk)

Étymologie

Du latin pulsus.

Nom commun

Masculin Indéfini Défini
Singulier puls pulsen
Pluriel pulsar pulsane

puls \Prononciation ?\ masculin

  1. Pouls.

Suédois

Étymologie

Du latin pulsus.

Nom commun

puls \Prononciation ?\ commun

  1. Pouls.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.