manuarius

Latin

Étymologie

De manus (« main ») avec le suffixe -arius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif manuarius manuariă manuarium manuariī manuariae manuariă
Vocatif manuarie manuariă manuarium manuariī manuariae manuariă
Accusatif manuarium manuariăm manuarium manuariōs manuariās manuariă
Génitif manuariī manuariae manuariī manuariōrŭm manuariārŭm manuariōrŭm
Datif manuariō manuariae manuariō manuariīs manuariīs manuariīs
Ablatif manuariō manuariā manuariō manuariīs manuariīs manuariīs

manuarius \ma.nuˈaː.ri.us\

  1. Manuel, de main, à la main habile.
    • aes manuarium, argent gagné au jeu, au maniement des dés.

Synonymes

Dérivés dans d’autres langues

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif manuarus manuarī
Vocatif manuare manuarī
Accusatif manuarum manuarōs
Génitif manuarī manuarōrum
Datif manuarō manuarīs
Ablatif manuarō manuarīs

manuarius \Prononciation ?\ masculin

  1. Voleur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.