drum

Voir aussi : drùm

Allemand

Étymologie

Contraction de darum.

Adverbe

drum \dʀʊm\

  1. C’est pourquoi, aussi.

Anglais

Étymologie

Du vieux-francique thrum  extrémité »).

Nom commun

SingulierPluriel
drum
\ˈdrʌm\
drums
\ˈdrʌmz\
drum

drum \ˈdrʌm\

  1. (Musique) Tambour, batterie
  2. Rouleau.

Dérivés

Verbe

Temps Forme
Infinitif to drum
\ˈdrʌm\
Présent simple,
3e pers. sing.
drums
\ˈdrʌmz\
Prétérit drummed
\ˈdrʌmd\
Participe passé drummed
\ˈdrʌmd\
Participe présent drumming
\ˈdrʌm.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

drum \ˈdrʌm\

  1. (Musique) Jouer de la batterie.

Prononciation

Néerlandais

Étymologie

De l’anglais drum.

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom drum drums
Diminutif drummetje drummetjes

drum \Prononciation ?\

  1. Fût.
  2. (Musique) Tambour.
  3. (Technique) Tambour.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 98,8 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Roumain

Étymologie

Du vieux slave drumŭ, du grec ancien δρόμος, drómos.

Nom commun

neutre Singulier Pluriel
casnon articuléarticulénon articuléarticulé
Nominatif
Accusatif
drum drumul drumuri drumurile
Datif
Génitif
drum drumului drumuri drumurilor
Vocatif

drum \ˈdɾum\ nominatif accusatif neutre singulier

  1. Chemin, route, voie.
    • Toate drumurile merg la Roma : Tous les chemins mènent à Rome.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.