contritus

Latin

Étymologie

Participe passé adjectivé de contero.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif contritus contrită contritum contritī contritae contrită
Vocatif contrite contrită contritum contritī contritae contrită
Accusatif contritum contrităm contritum contritōs contritās contrită
Génitif contritī contritae contritī contritōrŭm contritārŭm contritōrŭm
Datif contritō contritae contritō contritīs contritīs contritīs
Ablatif contritō contritā contritō contritīs contritīs contritīs

contritus \Prononciation ?\

  1. Broyé, pilé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Usé, commun.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. Contrit, repentant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.