caeles

Latin

Étymologie

De caelum (« ciel ») avec un suffixe un peu spécial, -es que l’on retrouve dans ales (« oiseau » - qui va par ailes) ou eques (« cavalier » - qui va à cheval).
Soit proprement : « qui va par le ciel ».

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif caeles caeles caeles caelitēs caelitēs caelitia
Vocatif caeles caeles caeles caelitēs caelitēs caelitia
Accusatif caelitem caelitem caeles caelitēs caelitēs caelitia
Génitif caelitis caelitis caelitis caelitium caelitium caelitium
Datif caelitī caelitī caelitī caelitibus caelitibus caelitibus
Ablatif caelitī caelitī caelitī caelitibus caelitibus caelitibus

caeles \Prononciation ?\ masculin

  1. Céleste, du ciel, divin.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Nom commun

Cas Pluriel
Nominatif caelitēs
Vocatif caelitēs
Accusatif caelitēs
Génitif caelitum
Datif caelitibus
Ablatif caelitibus

caelites \Prononciation ?\ masculin pluriel

  1. Dieu.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.