bezer

Breton

Forme de verbe

Mutation Forme
Non mutée bezer
Adoucissante vezer
Semi-régulière vezer

bezer \ˈbeː.zɛr\

  1. Forme impersonnelle de la forme d'habitude du présent de l’indicatif du verbe bezañ, « être ».
    • Heñveldra, mar bezer rediet da lakaat ouzhpenn dindan cʼhounid an douaroù K, e tiwano ul leve evit percʼhenned an douar B hag e kresko leve percʼhenned an douar A.  (Notennoù armerzhel (9), ar cʼhorvoder : II. ar cʼhampi III. al leve IV. an helv in Emsav, n° 10, 1967.)
    • Bremañ e vezer bevet mat ; gwechall e vezed bevet fall.  (Jules Gros, Le trésor du breton parlé I, 3ème éd. 1982, p. 14)
      Actuellement on est bien nourri ; autrefois on était mal nourri.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.