balešvuohta

Same du Nord

Étymologie

De baleš (« timide ») avec le suffixe de dérivation nominale -vuohta.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif balešvuohta balešvuođat
Accusatif
Génitif
balešvuođa balešvuođaid
Illatif balešvuhtii balešvuođaide
Locatif balešvuođas balešvuođain
Comitatif balešvuođain balešvuođaiguin
Essif balešvuohtan
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne balešvuohtan balešvuohtame balešvuohtamet
2e personne balešvuohtat balešvuohtade balešvuohtadet
3e personne balešvuohtas balešvuohtaska balešvuohtaset

balešvuohta /ˈbɑleʃvuo̯htɑ/

  1. Timidité.
  2. Anxiété.
    • Persovnnalašvuohta nuppástuvvá, sáhttá leat moivvasvuohta, balahahkesvuohta, balešvuohta, suoládansivahallamat.  (sosiaalikollega.fi)
      La personnalité s’altère, ça peut être la confusion, la suspicion, l’anxiété, les accusations de vol.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.