antecursor

Latin

Étymologie

De antecursum avec le suffixe -or.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif antecursor antecursorēs
Vocatif antecursor antecursorēs
Accusatif antecursorem antecursorēs
Génitif antecursoris antecursorum
Datif antecursorī antecursoribus
Ablatif antecursorĕ antecursoribus

antecursor \Prononciation ?\ masculin

  1. (Militaire) Éclaireur, soldat d’avant-garde.
    • Itaque die ac nocte continuato itinere ad eum pervenit, tam opportuno tempore, ut simul Domitiani exercitus pulvis cerneretur, et primi antecursores Scipionis viderentur. Ita Cassio industria Domitii, Favonio Scipionis celeritas salutem attulit.  (Jules César, Commentarii de bello civii, III)
      Aussi, après avoir marché jour et nuit, il arriva si à propos que ses coureurs se montrèrent au moment même où l’on aperçut la poussière soulevée par l’armée de Domitius. Ainsi Cassius dut son salut à l’habileté de Domitius, et Favonius dut le sien à la diligence de Scipion.

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.