animalis

Latin

Étymologie

De anima (« air, souffle, âme ») avec le préfixe suffixe -alis.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif animalis animalis animale animales animales animalia
Vocatif animalis animalis animale animales animales animalia
Accusatif animalem animalem animale animales animales animalia
Génitif animalis animalis animalis animalium animalium animalium
Datif animali animali animali animalibus animalibus animalibus
Ablatif animali animali animali animalibus animalibus animalibus

animalis \Prononciation ?\

  1. Aérien, d’air.
    • simplex est natura animantis, ut vel terrena vel ignea vel animalis vel umida, Cicéron. N. D. 3, 14, 34
    • naturam esse quattuor omnia gignentium corporum ... terrena et humida ... reliquae duae partes, una ignea, altera animalis, Cicéron. Tusc. 1, 17, 40
  2. Animé, vivant, animal.
    • hostia animalis.
      victime dont la vie est offerte à Dieu.
    • genus animale.
      le genre animal.

Apparentés étymologiques

Forme de nom commun

animalis \a̯.ni̯.maː.lis\

  1. Génitif singulier de animal.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.