ποικίλος

Grec ancien

Étymologie
D’un étymon indo-européen qui le rapproche du latin pingo (« peindre ») et plus précisément de pictilis.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ποικίλος ποικίλη ποικίλον ποικίλοι ποικίλαι ποικίλα ποικίλω ποικίλα ποικίλω
Vocatif ποικίλε ποικίλη ποικίλον ποικίλοι ποικίλαι ποικίλα ποικίλω ποικίλα ποικίλω
Accusatif ποικίλον ποικίλην ποικίλον ποικίλους ποικίλας ποικίλα ποικίλω ποικίλα ποικίλω
Génitif ποικίλου ποικίλης ποικίλου ποικίλων ποικίλων ποικίλων ποικίλοιν ποικίλαιν ποικίλοιν
Datif ποικίλῳ ποικίλῃ ποικίλῳ ποικίλοις ποικίλαις ποικίλοις ποικίλοιν ποικίλαιν ποικίλοιν

ποικίλος, poikílos \po͜ɪ.ˈki.los\

  1. Varié, divers.
  2. (Au propre)
    1. Peint de couleurs variées, bigarré, tacheté, moucheté.
    2. Couvert de.
    3. Brodé.
    4. Damasquiné, couvert d’arabesques, de ciselures.
    5. Travaillé, entrelacé avec un art subtil.
  3. (Figuré)
    1. Varié.
    2. Variable, changeant.
    3. Souple, artificieux, fertile en ruses.
    4. Compliqué, complexe.
    5. (Dans le sens négatif) Équivoque, obscur, difficile à comprendre. Dans les textes anciens, ceci concerne les oracles, les lois.

Dérivés
  • ποικιλότης
  • ποικιλότροπος
  • ποικιλοτρόπως

Variantes
  • ποιϰίλος

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.