ικανός
: ἱκανός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἱκανός, ikanós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ικανός | ικανή | ικανό | |||
| génitif | ικανού | ικανής | ικανού | |||
| accusatif | ικανό | ικανή | ικανό | |||
| vocatif | ικανέ | ικανή | ικανό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ικανοί | ικανές | ικανά | |||
| génitif | ικανών | ικανών | ικανών | |||
| accusatif | ικανούς | ικανές | ικανά | |||
| vocatif | ικανοί | ικανές | ικανά | |||
ικανός (ikanós) \i.ka.ˈnɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.