επικίνδυνος
Grec
Étymologie
- De επί, sur, et κίνδυνος, danger:
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | επικίνδυνος | επικίνδυνη | επικίνδυνο | |||
| génitif | επικίνδυνου | επικίνδυνης | επικίνδυνου | |||
| accusatif | επικίνδυνο | επικίνδυνη | επικίνδυνο | |||
| vocatif | επικίνδυνε | επικίνδυνη | επικίνδυνο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | επικίνδυνοι | επικίνδυνες | επικίνδυνα | |||
| génitif | επικίνδυνων | επικίνδυνων | επικίνδυνων | |||
| accusatif | επικίνδυνους | επικίνδυνες | επικίνδυνα | |||
| vocatif | επικίνδυνοι | επικίνδυνες | επικίνδυνα | |||
επικίνδυνος (epikíndhinos) \ɛ.pi.ˈcin.ði.nɔs\
- Dangereux, périlleux, redoutable.
- Όταν βρέχει, οι δρόμοι γίνονται επικίνδυνοι.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.