ακίνδυνος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἀκίνδυνος, akíndynos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ακίνδυνος | ακίνδυνη | ακίνδυνο | |||
| génitif | ακίνδυνου | ακίνδυνης | ακίνδυνου | |||
| accusatif | ακίνδυνο | ακίνδυνη | ακίνδυνο | |||
| vocatif | ακίνδυνε | ακίνδυνη | ακίνδυνο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ακίνδυνοι | ακίνδυνες | ακίνδυνα | |||
| génitif | ακίνδυνων | ακίνδυνων | ακίνδυνων | |||
| accusatif | ακίνδυνους | ακίνδυνες | ακίνδυνα | |||
| vocatif | ακίνδυνοι | ακίνδυνες | ακίνδυνα | |||
ακίνδυνος \a.ˈkin.ði.nɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.