vespermanĝi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé des racines vespero (« soir ») et manĝi (« manger »), et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif vespermanĝisvespermanĝasvespermanĝos
Participe actif vespermanĝinta(j,n) vespermanĝanta(j,n) vespermanĝonta(j,n)
Participe passif vespermanĝita(j,n) vespermanĝata(j,n) vespermanĝota(j,n)
Adverbe actif vespermanĝinte vespermanĝante vespermanĝonte
Adverbe passif vespermanĝite vespermanĝate vespermanĝote
Substantif
actif
vespermanĝinto(j,n)
vespermanĝintino(j,n)
vespermanĝanto(j,n)
vespermanĝantino(j,n)
vespermanĝonto(j,n)
vespermanĝontino(j,n)
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent vespermanĝusvespermanĝu vespermanĝi
voir le modèle “eo-conj”

vespermanĝi \ves.peɾ.ˈman.dʒi\ intransitif (voire transitif)    composition UV de racines

  1. (intr.) Dîner (prendre le repas du soir), souper (Belgique, Suisse et Canada).
  2. (tr.) Manger x comme le repas du soir (dîner (Fr. & co), souper (Belgique, Suisse et Canada)).

Dérivés

Apparentés étymologiques

Prononciation

Voir aussi

  • vespermanĝi sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.