soubenn
Breton
Étymologie
- → voir soub et -enn.
- Du germanique suppa.
- Mentionné dans le Catholicon (soubenn).
Nom commun
soubenn \ˈsuːbɛn\ féminin (pluriel : soubennoù)
- Soupe.
- Gwechall e veze greet soubenn ar bloneg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1ère ed. 1970, p. 485)
- Autrefois on faisait la soupe au saindoux.
- Soubenn al laez pa vez re sall, a lavar an dud, zo ur meuz fall. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Troisième partie - Eléments de Stylistique Trégorroise, 1974, p. 308)
- La soupe au lait quand elle est trop salée, à ce que disent les gens, est un mauvais mets.
- Gwechall e veze greet soubenn ar bloneg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1ère ed. 1970, p. 485)
Dérivés
- soubennañ
- soubenneg
- soubenner
- soubennouer
- souber
- souberezh
- soubidigezh
- soubïen
- soubig
- soubigell
- soubilh
- soubilhañ
- soubinell
- soubinelliñ
Composés
- soubenn al laezh
- soubenn an ognon
- soubenn an tri draig
- soubenn ar bara
- soubenn ar beleg
- soubenn ar bloneg
- soubenn ar brignon
- soubenn ar c'haol
- soubenn ar c'hig
- soubenn ar c'hrampouezh
- soubenn ar pesked
- soubenn ar rous
- soubenn chas
- soubenn vijil
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.