soubenn

Breton

Étymologie

→ voir soub et -enn.
Du germanique suppa.
Mentionné dans le Catholicon (soubenn).

Nom commun

soubenn \ˈsuːbɛn\ féminin (pluriel : soubennoù)

  1. Soupe.
    • Gwechall e veze greet soubenn ar bloneg.  (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1ère ed. 1970, p. 485)
      Autrefois on faisait la soupe au saindoux.
    • Soubenn al laez pa vez re sall, a lavar an dud, zo ur meuz fall.  (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Troisième partie - Eléments de Stylistique Trégorroise, 1974, p. 308)
      La soupe au lait quand elle est trop salée, à ce que disent les gens, est un mauvais mets.

Dérivés

  • soubennañ
  • soubenneg
  • soubenner
  • soubennouer
  • souber
  • souberezh
  • soubidigezh
  • soubïen
  • soubig
  • soubigell
  • soubilh
  • soubilhañ
  • soubinell
  • soubinelliñ

Composés

  • soubenn al laezh
  • soubenn an ognon
  • soubenn an tri draig
  • soubenn ar bara
  • soubenn ar beleg
  • soubenn ar bloneg
  • soubenn ar brignon
  • soubenn ar c'haol
  • soubenn ar c'hig
  • soubenn ar c'hrampouezh
  • soubenn ar pesked
  • soubenn ar rous
  • soubenn chas
  • soubenn vijil
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.