släcka

Voir aussi : slacka

Suédois

Étymologie

Du norrois sløkkva « éteindre »

Verbe

Conjugaison de släcka Actif Passif
Infinitif släcka släckas
Présent släcker släckes, släcks
Prétérit släckte släcktes
Supin släckt släckts
Participe présent släckande
Participe passé släckt
Impératif släck

släcka \Prononciation ?\ transitif

  1. Éteindre.
    • Släcka gasen.
      Éteindre le gaz.
  2. (Figuré) ...
    • Släcka sin törst.
      Étancher sa soif.
    • Släcka sin hämnd.
      Assouvir sa vengeance.

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références


Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.