praeceptio

Latin

Étymologie

De praeceptus avec le suffixe -io.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif praeceptio praeceptionēs
Vocatif praeceptio praeceptionēs
Accusatif praeceptionem praeceptionēs
Génitif praeceptionis praeceptionum
Datif praeceptionī praeceptionibus
Ablatif praeceptionĕ praeceptionibus

praeceptio \Prononciation ?\ féminin

  1. (Droit) Préciput.
    • per praeceptionem legamus  (Ulp. Reg. 24, 2)
  2. Précepte, opinion acquise.
    • ad eam praeceptionem accedere, quam inchoatam habebunt in animis  (Cicéron, Part. 36, 123.)
  3. Enseignement des préceptes.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  4. Ordre, injonction.
    • lex est recti praeceptio, pravique depulsio  (Cicéron, N. D., 2, 31, 79)

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.