novulo

Espéranto

Étymologie

De nova (« nouveau ») et -ul- (« individu »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif novulo
\no.ˈvu.lo\
novuloj
\no.ˈvu.loj\
Accusatif novulon
\no.ˈvu.lon\
novulojn
\no.ˈvu.lojn\

novulo \no.ˈvu.lo\

  1. Nouveau, débutant, bleu.
    • “Ĉu vere? Kie do oni svenas en ĉi tiu universitato? Pardonu min, sed mi ne konas la tradiciojn. Mi estas novulo. Apenaŭ unu semajnon mi estas ĉi tie.”  (Claude Piron, Gerda malaperis!, 1983)
      « Ah bon ? Et où on s’évanouit, dans cette université ? Excusez-moi, mais je ne connais pas les traditions. Je suis nouveau. Je suis là depuis à peine une semaine. »

Synonymes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.