negatio

Latin

Étymologie

Du radical du supin negatum de nego (« dire non ») avec le suffixe -io.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif negatio negationēs
Vocatif negatio negationēs
Accusatif negationem negationēs
Génitif negationis negationum
Datif negationī negationibus
Ablatif negationĕ negationibus

negatio \Prononciation ?\ féminin

  1. Négation, dénégation.
    • Commentaria dicta, quasi cum mente. Sunt enim interpretationes, ut commenta iuris, coninienta Evangelii. Apologeticum est excusatio, in quo solent quidam accusantibus respondere. In defensione enim aut negatione sola positum est; et est nomen Graecum. Panegyricum est licentiosum et lasciviosum genus dicendi in laudibus regum, in cuius conpositione homines multis mendaciis adulantur. Quod malum a Graecis exortum est, quorum levitas instructa dicendi facultate et copia incredibili multas mendaciorum nebulas suscitavit.  (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, 6, 8, 6-7)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.