ministru

Voir aussi : ministrů

Lituanien

Forme de nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ministras ministrai
Génitif ministro ministrų
Datif ministrui ministrams
Accusatif ministrą ministrus
Instrumental ministru ministrais
Locatif ministre ministruose
Vocatif ministre ministrai

ministru masculin

  1. Instrumental singulier de ministras.

Roumain

Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en roumain. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier »).

Étymologie

Du latin minister.
masculin Singulier Pluriel
casnon articuléarticulénon articuléarticulé
Nominatif
Accusatif
ministru ministrul miniștri miniștrii
Datif
Génitif
ministru ministrului miniștri miniștrilor
Vocatif

ministru \miˈni.stru\ masculin (équivalent féminin : femeie-minístru)

  1. (Politique) Détenteur d'un ministère, ministre.
    • Jack Lang ește un fost ministru al culturluĭ.
      Jack Lang est un ancien ministre de la culture.
  2. (Religion) Prètre, ministre.
    • Ministru lui Dumnezeu.
      Ministre de Die

Tchèque

Forme de nom commun

ministru \Prononciation ?\

  1. Locatif singulier de ministr.
  2. Datif singulier de ministr.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.