militistaro

Espéranto

Étymologie

Substantif composé de la racine militi (« guerroyer »), des suffixes -ist- (« professionnel, partisan ») et -ar- (« groupe »), et de la terminaison -o (« substantif ») .

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif militistaro
\mi.li.ti.ˈsta.ro\
militistaroj
\mi.li.ti.ˈsta.roj\
Accusatif militistaron
\mi.li.ti.ˈsta.ron\
militistarojn
\mi.li.ti.ˈsta.rojn\

militistaro \mi.li.ti.ˈsta.ro\     composition de racines de l’ekzercaro §34-38-39

  1. (Archaïsme) Armée.
    • (Ekzercaro §34) Nia lando venkos, ĉar nia militistaro estas granda kaj brava.
      Notre pays vaincra, car notre armée est grande et brave.
    • (Ekzercaro §38) Antaŭ nia militistaro staris granda serio da pafilegoj.
      Devant notre armée se tenait une grande série de canons.
    • (Ekzercaro §39) La junulo aliĝis al nia militistaro kaj kuraĝe batalis kune kun ni kontraŭ niaj malamikoj.
      Le jeune s’enrôla dans notre armée et courageusement combattit avec nous contre nos ennemis.

Synonymes

Apparentés étymologiques

Académiques :

Autres :

Voir aussi

  • militistaro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.