komenciĝi

Espéranto

Étymologie
Verbe composé de la racine komenci (« commencer »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif komenciĝiskomenciĝaskomenciĝos
Participe actif komenciĝinta(j,n) komenciĝanta(j,n) komenciĝonta(j,n)
Adverbe komenciĝinte komenciĝante komenciĝonte
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent komenciĝuskomenciĝu komenciĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

komenciĝi \ko.men.ˈt͡si.d͡ʒi\ intransitif    mot-dérivé UV

  1. Débuter, commencer.

Variantes orthographiques
  • si pas de ĝ possible par le clavier : komencigxi
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.